Artan İnce Kum Oranının Siltlerin Sıkıştırılabilirliğine ve Dayanımına Etkisi

Bu çalışmada, kum içeriği farklı siltli numunelerin sıkıştırılabilirlik ve kayma direnci özellikleri incelenmiştir. Adapazarı formasyonundan alınan siltli zemin örneğinin içerisine ince kum %0 - %25 arasında değişen oranlarda katılarak 6 farklı zemin numunesi elde edilmiştir. Öncelikle doğal zemin homojen hale gelecek şekilde karıştırılarak zemin sınıfı belirlenmiş, standart ve modifiye Proktor deneyleri ile optimum su içeriği (wopt) ve maksimum kuru birim hacim ağırlık (?kmaks) değerleri belirlenmiştir. Daha sonrasında optimum su muhtevasında karıştırılan zemin farklı enerjiler uygulanarak sıkıştırılmış ve kayma dirençlerinin belirlenebilmesi için numuneler alınarak üzerlerinde hücre basıncının 100 kPa’dan 400 kPa’a değiştiği konsolidasyonsuz drenajsız üç eksenli hücre kesme deneyleri (UU) yapılmıştır. Bu işlemden sonra aynı deneyler farklı oranda kum içeren numuneler üzerinde tekrarlanmıştır. Altısı standart, diğer altısı modifiye Proktor olmak üzere toplamda 12 adet kompaksiyon deneyi ve sonrasında bu sıkıştırılmış zemin numunelerinden alınan 48 adet örnek üzerinde UU deneyi gerçekleştirilmiştir. Deney sonuçları analiz edildiğinde, uygulanan enerji oranının artması ile siltli zeminlerin sıkılık derecesinin arttığı, aynı zamanda optimum su içeriğinin azaldığı sonuçlarına ulaşılmıştır. UU deney sonuçları incelendiğinde ise, artan hücre basıncı kayma direnci değerinin arttığı bulunmuştur.